โดยภาพรวมการเลือกตั้ง การเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) ในปี 2568 นับเป็นอีกหนึ่งสนามสำคัญที่สะท้อนถึงแนวโน้มของการเมืองไทยในระดับท้องถิ่น ซึ่งมักเป็นฐานเสียงของพรรคการเมืองใหญ่ระดับประเทศ การแข่งขันครั้งนี้มีความเข้มข้น เนื่องจากพรรคการเมืองต่าง ๆ พยายามขยายฐานอิทธิพลของตนผ่านเครือข่ายท้องถิ่น ขณะที่ประชาชนเองก็ตื่นตัวทางการเมืองมากขึ้น
จากผลการเลือกตั้ง พบว่า พรรคเพื่อไทย ยังคงมีฐานเสียงแข็งแกร่งในภาคเหนือและอีสาน ขณะที่ พรรคภูมิใจไทย ขยายอิทธิพลไปยังหลายจังหวัด พรรครวมไทยสร้างชาติ และ พรรคประชาธิปัตย์ ยังคงรักษาฐานที่มั่นของตนในบางพื้นที่ ส่วน พรรคประชาชน ซึ่งเป็นพรรคใหม่ก็สามารถคว้าที่นั่งเพียง 1 จังหวัด
โดยผลการเลือกตั้ง สะท้อนให้เห็นว่าแนวโน้มความนิยมของพรรคการเมือง
พรรคเพื่อไทย : แชมป์ภาคเหนือและอีสาน ยังคงเหนียวแน่นอย่างต่อเนื่อง โดยสามารถคว้าชัยชนะใน 10 จังหวัดหลัก ได้แก่ ภาคเหนือ: เชียงใหม่, น่าน, แพร่, ลำปาง , ภาคอีสาน: นครพนม, นครราชสีมา, มหาสารคาม, สกลนคร, หนองคาย , ภาคกลาง: ปราจีนบุรี
สิ่งที่น่าสนใจคือ พรรคเพื่อไทยยังได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายในจังหวัดที่ไม่ใช่ฐานเสียงดั้งเดิม เช่น นนทบุรี, สมุทรสาคร และฉะเชิงเทรา ซึ่งบ่งชี้ว่าพรรคยังสามารถขยายอิทธิพลไปในเขตเมืองและเขตอุตสาหกรรมได้ ทำให้แนวโน้มอนาคตพรรคเพื่อไทยยังคงมีฐานเสียงที่มั่นคง แต่จะต้องแข่งขันกับพรรคภูมิใจไทย และพรรคใหม่ ๆ ที่เริ่มได้รับความนิยมในบางพื้นที่
พรรคภูมิใจไทย : นักสู้แห่งภาคกลางและอีสานใต้ โดยได้รับชัยชนะใน 14 จังหวัด ซึ่งกระจายอยู่ในภาคกลางและอีสานตอนล่าง ได้แก่
ภาคกลาง: ลพบุรี, สมุทรปราการ, ระยอง , ภาคอีสาน: บุรีรัมย์, ศรีสะเกษ, มุกดาหาร, บึงกาฬ, อำนาจเจริญ , ภาคเหนือ: เชียงราย, พิจิตร, แม่ฮ่องสอน , ภาคใต้: กระบี่, พังงา, สตูล
ชัยชนะของพรรคภูมิใจไทยสะท้อนให้เห็นถึงการขยายตัวของพรรคที่สามารถแทรกซึมเข้าไปในพื้นที่ซึ่งเคยเป็นฐานเสียงของพรรคอื่น นอกจากนี้ พรรคยังได้คะแนนเสียงจากนโยบายที่เน้นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและการเกษตรในระดับท้องถิ่น ซึ่งหากมองอนาคตหากยังสามารถรักษากระแสความนิยมในระดับท้องถิ่นได้ อาจกลายเป็นพรรคการเมืองหลักที่มีบทบาทสำคัญในการเลือกตั้งระดับประเทศ
พรรครวมไทยสร้างชาติ: การรักษาฐานเสียงในภาคใต้ ที่คว้าชัยชนะใน 4 จังหวัด ได้แก่ ภูเก็ต, สมุทรสงคราม, สุราษฎร์ธานี, พัทลุง ซึ่งแม้ว่าผลลัพธ์อาจไม่โดดเด่นเท่ากับพรรคเพื่อไทยหรือภูมิใจไทย แต่การคงที่นั่งในภาคใต้ยังเป็นสัญญาณว่าพรรคยังได้รับการสนับสนุนจากฐานเสียงเดิม ซึ่งแนวโน้มอนาคต พรรครวมไทยสร้างชาติอาจต้องเร่งปรับกลยุทธ์เพื่อขยายฐานเสียงให้มากขึ้น
พรรคประชาธิปัตย์ : การต่อสู้เพื่อกู้คืนศรัทธา ได้มาเพียง 3 จังหวัด ได้แก่ สงขลา, ตรัง, ประจวบคีรีขันธ์ แม้จะยังครองพื้นที่บางส่วนของภาคใต้ได้ แต่จำนวนจังหวัดที่ชนะน้อยลง แสดงให้เห็นถึงความท้าทายที่พรรคต้องเผชิญ โดยอนาคตพรรคจะต้องสร้างนโยบายที่ตอบโจทย์คนรุ่นใหม่มากขึ้น หากต้องการกลับมาแข็งแกร่งในอนาคต
พรรคประชาชน : ความแปลกใหม่ของสนามการเมืองท้องถิ่น ที่กระแสตอนแรกมาแรง นักวิชาการ นักวิเคราะห์ ต่างวิจารณ์ให้เป็นม้ามืดที่จะได้รับเลือกตั้งเข้าไปในหลายจังหวัด แต่สุดท้ายได้มาเพียง 1 จังหวัดคือ “ลำพูน” ถือเป็นงานหนักที่พรรคจะต้องทำการบ้าน เพื่อตอบโจทย์ประชาชนผู้ที่ใช้สิทธิให้ได้โดยตรง ซึ่งหากหากพรรคสามารถรักษากระแสและสร้างฐานเสียงเพิ่มเติม อาจเป็นอีกหนึ่งพรรคที่มีอิทธิพลในระดับประเทศ
อย่างไรก็ตาม ผลการเลือกตั้งครั้งนี้สะท้อนให้เห็นว่า ประชาชนต้องการพรรคที่สามารถพัฒนาท้องถิ่นอย่างแท้จริง และการเมืองท้องถิ่นมีบทบาทสำคัญต่อแนวโน้มการเมืองระดับประเทศ โดยพรรคขนาดกลางและเล็กเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น และ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งให้ความสำคัญกับ “คน” มากกว่าชื่อพรรค
นอกจากนี้ ยังพบว่ามี บัตรเสียในบางจังหวัดเพิ่มขึ้น เช่น สมุทรปราการ ซึ่งอาจนำไปสู่ข้อเรียกร้องให้มีการตรวจสอบจากคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.)
ดังนั้น การเลือกตั้งครั้งนี้เป็นตัวชี้วัดที่ดีว่า แนวโน้มการเมืองไทยกำลังเปลี่ยนแปลง พรรคขนาดกลางและเล็กเริ่มเข้ามามีบทบาท ขณะที่พรรคใหญ่ต้องปรับตัวเพื่อรักษาฐานเสียงของตน การเลือกตั้งระดับท้องถิ่นจึงไม่ได้เป็นเพียงเวทีสำหรับผู้บริหารจังหวัดเท่านั้น แต่ยังเป็น “สัญญาณ” ถึงแนวโน้มของการเลือกตั้งระดับชาติในอนาคต
แล้วคุณคิดว่าแนวโน้มการเมืองไทยจะเป็นอย่างไรต่อไป? แสดงความคิดเห็นได้เลย!
